Sehiv secdesi, namazda unutma, yanılma veya eksiklik gibi durumlarda yapılan telafi edici bir secde türüdür. Şafii mezhebinde sünnet, diğer mezheplerde vaciptir. Sehiv secdesini gerektiren durumlar şunlardır:
- Namazın rükünlerinden birinin tehir edilmesi: Örneğin, Fatiha suresini okumayı unutup rükudan sonra hatırlamak gibi. (Namazın%20Rükünleri)
- Namazın vaciplerinden birinin terkedilmesi: Örneğin, ilk oturuşu (ka'de-i ûlâ) unutmak. (Namazın%20Vacipleri)
- Namazın rükünlerinden birinin tekrar edilmesi: Örneğin, aynı rükuyu iki kere yapmak gibi. (Rükû)
- Namazın vaciplerinden birinin tehir edilmesi: Örneğin, Fatiha suresinden sonra okunması gereken zamm-ı sureyi (bir sure veya ayetler) geciktirmek.
- Namazda bir şüphe oluşması: Örneğin, kaç rekat kıldığında tereddüt etmek ve çoğunluğa göre hareket etmek. (Rekat)
- Namazda bir rüknün veya vacibin yerini değiştirmek: Örneğin, Fatiha'dan önce zamm-ı sure okumak. (Fatiha)
- Sessiz okunması gereken yerde sesli, sesli okunması gereken yerde sessiz okumak: Bu durum, namazın anlamını bozacak derecede olmamalıdır.
- Bir rüknü yapmadan önce diğerine geçmek: Mesela secde etmeden ayağa kalkmak. (Secde)
- Namazda bir şeyi eksiltmek veya ziyadeleştirmek: Farz veya vacip olmayan, sehven yapılan bir ziyadelik veya eksikliktir.